ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΠΟΝΤΙΩΝ "ΑΡΓΩ"

Χορός Σέρα: ο διασιμότερος χορός των Ποντίων και από τους ωραιότερους του κόσμου. Η φωτογραφία δείχνει το σχήμα των Ποντιακών χορών που είναι κλειστός κύκλος. (Φωτογραφία από την πλατεία της Τραπεζούντας στις αρχές του 20ου αιώνα)

Ο χορευτικός όμιλος Ποντίων "ΑΡΓΩ" συγκροτήθηκε το 1994. Εμπνευστής αυτής της προσπάθειας, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, είναι ο πρωτοχορευτής του ποντιακού χορού κ. Νίκος Ζουρνατζίδης, ο οποίος πλαισιώνεται από πόντιους πρωτοχορευτές διαφόρων συλλόγων και συνοικιών της Αττικής.

Οι λόγοι που κατέστησαν αναγκαία τη σύσταση του χορευτικού ήταν συγκεκριμένοι και σχετίζονται με την προσπάθεια να διατηρηθεί η παράδοση του ιστορικού Πόντου στην πλήρη της έκφραση, στους τομείς δηλαδή του χορού, της μουσικής και της ένδυσης. Βασική επιδίωξη ήταν να είναι σε θέση ο ακροατής-θεατής να γνωρίσει τον τρόπο με τον οποίο τραγουδούσαν χόρευαν και ντύνονταν οι Πόντιοι στις αρχές του 20ου αιώνα (περίπου το 1910). Το υλικό που αποτέλεσε τη βάση για την αυθεντική προσέγγιση όλων των παραπάνω τομέων προέρχεται από προσωπικές έρευνες των μελών του χορευτικού και από μαρτυρίες ποντίων της πρώτης γενιάς. Η όλη έρευνα τοποθετείται στην περίοδο από το 1982 κ.εξ. .

Όσο αφορά τον τομέα της ένδυσης πρέπει να αναφερθεί ότι η όλη προσπάθεια στοχεύει στην παρουσίαση στο κοινό της αυθεντικής ποντιακής φορεσιάς. Όλα τα μέρη (και στο αντρικό και στο γυναικείο κουστούμι) είναι πιστά αντίγραφα των παραδοσιακών.

Το γυναικείο κουστούμι αντιπροσωπεύει τρείς περιοχές: Ματσούκα, Τραπεζούντα και Κερασούντα. Δύο από τις γυναικείες φορεσιές είναι νυφικές.

Το ανδρικό κουστούμι είναι αντιπροσωπευτικό της περιοχής της Τραπεζούντας. Το χαρακτηριστικό είναι ότι στην περιοχή αυτή η φορεσιά δεν περιλάμβανε πολεμική εξάρτηση εκτός από την κάμα. Τα υπόλοιπα μέρη της είναι: τσάπουλας (τσαρούχια), μέστα (περικνημίδες), τραπολός (μεταξωτό ζωνάρι) το σελαχλίκι, το εγκόλπιο, το φυλαχτό και η ώρα (ρολόι).

Τα υλικά, εγχώρια και εισαγόμενα, που χρησιμοποιήθηκαν για την αυθεντική απόδοση των φορεσιών είναι εξαιρετικής ποιότητας. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κατασκευή τους ανατέθηκε σε παραδοσιακό ράφτη, είχε ως αποτέλεσμα το κόστος να έχει ανέλθει στο ποσό των 6.500.000 δρχ. και προβλέπεται να φτάσει στα 11.000.000 δρχ.

Όπως προαναφέρθηκε, ο παραδοσιακός τρόπος δεν τηρείται μόνο στην ένδυση. Η προσπάθεια είναι καθολική και περιλαμβάνει το χορό και τη μουσική. Μετά από δεκαπενταετή έρευνα ήρθαν στην επιφάνεια σχεδόν όλοι οι χοροί που καλύπτουν όλο το φάσμα της περιοχής του Πόντου. Ο τρόπος απόδοσης είναι γνήσιος ανακλά τον τρόπο με τον οποίο χορεύονταν οι χοροί στις εκάστοτε περιοχές χωρίς να προστεθεί κανένα επιπλέον στοιχείο.

Τα όργανα, τέλος, που χρησιμοποιούνται, για να συνοδεύουν μουσικά το χορό είναι τα παραδοσιακά ποντιακά όργανα στο σύνολό τους. Δύο τραγουδιστές που εναλλάσσονται κάνοντας διάλογο συνοδεύονται από τη λύρα (κεμεντζέ), το αγγείο (τουλούμ), το γαβάλ ή σιλιάβριν (φλογέρα), το ζουρνά και το νταούλ.

Ο χορευτικός όμιλος Ποντίων "ΑΡΓΩ" μετά από εντατική εργασία (σε επίπεδο χορού και κουστουμιών) διάρκειας ενός έτους ήταν έτοιμο να παρουσιάσει επίσημα τη δουλειά του στο Πανηγύρι του Αγίου Θωμά στα Σούρμενα το 1995. Αυτήν την πρώτη εμφάνιση διαδέχτηκαν πολλές εμφανίσεις σε ποντιακά ή ευρύτερα πλαίσια.